Het Spaans, een taal verrijkt door zijn taalkundige en dialectische diversiteit, dankt zijn complexiteit aan zijn geschiedenis, geografische ligging en oorsprong. Terwijl we deze taal verkennen, zullen we verschillende kenmerken tegenkomen die soms overweldigend kunnen zijn, zoals meervouden, wederkerende werkwoorden en vooral geslacht in het Spaans. Bij deze gelegenheid zullen we ons verdiepen in dit laatste aspect: de kenmerken, regels, uitzonderingen en enkele tips om het correct te gebruiken. Doe met ons mee! 

Onze taal onderscheidt zich, net als het Frans, Portugees, Arabisch of Russisch, door het gebruik van ‘grammaticaal geslacht’. Dit impliceert dat lidwoorden (zoals “de”), zelfstandige naamwoorden (zoals “auto”), bijvoeglijke naamwoorden (zoals “rood”) en voornaamwoorden (zoals “hem”) kunnen variëren tussen vrouwelijk en mannelijk. We zullen bijvoorbeeld zeggen: “de auto is rood, maar het huis is rood.” Op dezelfde manier zullen we bevestigen “de auto is groot en het huis is groot”, aangezien “groot” een neutraal bijvoeglijk naamwoord is dat niet verandert. Maar waarom? 

In het Spaans zijn de regels voor geslacht conventioneel; Dat wil zeggen, sommige woorden zijn mannelijk, andere vrouwelijk, en sommige zijn onzijdig, en zijn door elkaar van toepassing op beide geslachten. Soms houdt deze conventie verband met het biologische geslacht van een object, zoals ‘paard’ (mannelijk) en ‘merrie’ (vrouwelijk). In gevallen als 'tafel', vrouwelijk, is de logica echter niet altijd duidelijk, omdat een tafel geen biologisch geslacht heeft. Dit fenomeen staat bekend als concordantie en is een fascinerend aspect van het Spaans. 

De regels voor het identificeren van het geslacht van zelfstandige naamwoorden zijn gevarieerd, maar hier bieden we een samenvatting van de meest voorkomende: 

• Zelfstandige naamwoorden die eindigen op -o zijn meestal mannelijk, zoals 'boek'. 
• Zelfstandige naamwoorden die eindigen op -a zijn meestal vrouwelijk, zoals 'tabel'. 
• Zelfstandige naamwoorden die eindigen op -e kunnen zowel mannelijk als vrouwelijk zijn, zoals ‘chocolade’ (mannelijk) en ‘melk’ (vrouwelijk). 
• Zelfstandige naamwoorden die eindigen op -aje, -of, -án, -ín zijn over het algemeen mannelijk, zoals 'bagage' en 'professor'. 
• Zelfstandige naamwoorden die eindigen op -ción, -sión, -dad, -tad zijn over het algemeen vrouwelijk, zoals 'informatie' en 'geluk'. 

Op dezelfde manier variëren bijvoeglijke naamwoorden ook afhankelijk van het zelfstandig naamwoord dat ze vergezellen, maar sommige zijn neutraal en veranderen niet: 

• Bijvoeglijke naamwoorden die eindigen op -o veranderen in -a wanneer ze vrouwelijke zelfstandige naamwoorden begeleiden, zoals ‘rojo’ tot ‘roja’. 
• Bijvoeglijke naamwoorden die eindigen op -e zijn onzijdig en veranderen niet, zoals ‘groot’ of ‘intelligent’. 
• Bijvoeglijke naamwoorden die eindigen op medeklinkers zijn ook onzijdig, zoals ‘gemakkelijk’ of ‘jong’. 
• Bijvoeglijke naamwoorden die eindigen op -a, zijn in hun natuurlijke vorm bijvoeglijke naamwoorden en zijn onzijdig, zoals ‘oranje’ of ‘egoïstisch’. 

Samenvattend: het Spaans, een afstammeling van het Latijn en behorend tot de Romaanse talen, gebruikt grammaticaal geslacht om een ​​precieze overeenkomst tot stand te brengen en de taaltraditie van de groep in stand te houden. Laten we ervan genieten! Of... “geniet ervan”? …Zal het “de taal” of “de taal” zijn? Wij laten jou dat huiswerk ;) 

de spaanse school Nueva Lengua Het is gelegen in Bogotá, Cartagena, Medellín en Ibagué. Controleer de activiteiten en plannen toerist wat we voor u hebben, of schrijf ons op een van onze sociale netwerken (@nuevalengua) voor meer informatie over onze Cursussen Spaans en culturele onderdompeling in Colombia.