Het Fort van San Felipe de Barajas is een fort gelegen in de stad Cartagena de Indias en bevindt zich op de top van de heuvel genaamd San Lázaro. Dit Er is al meer dan 160 jaar aan het werk van de militaire techniek gewerkt, maar het was altijd in een proces van verbetering en perfectie. De karakterisering ervan is feitelijk technisch gezien die van een fort, maar de belangrijkste associatie van 'kasteel' is te danken aan de middeleeuwse tactische waarde die het vervulde in termen van de verdediging van Cartagena de Indias. onderging verschillende periodes en hervormingen afhankelijk van de behoeften van die tijd. 

Op de top van de San Lázaro-heuvel was de locatie ontworpen om het fort San Felipe te bouwen. Deze heuvel dankt zijn naam aan het feit dat aan de voet een tijdlang het San Lázaro-ziekenhuis (het lazaretto van Cartagena de Indias) lag. Dit ziekenhuis werd op deze plaats gevestigd lang voordat het als basis voor het kasteel diende en zelfs nadat de eerste werken voor San Felipe waren voltooid.

Het bouwproject van het fort San Felipe de Barajas werd in 1639 voorgesteld door de toenmalige gouverneur Melchor Aguilera, gebaseerd op het mogelijke risico dat de onbezette heuvel voor de Media Luna-poort voor de stad vertegenwoordigde, omdat deze in hoogte de muren overschreed en ertegen gebruikt kon worden als deze door vijanden bezet zou worden. Het project werd meerdere keren verworpen tot de komst van Pedro Zapata, die in de brief van 19 augustus 1656 aan Filips IV aandrong op het strategische belang van de plaats en de noodzaak om de heuvel veilig te stellen.

De positie van de heuvel was belangrijk omdat deze met zijn grote hoogte meteen de aandacht trok. Hij domineert naast de muren en de stad de buitenwijk Getsemaní, de Tierra Firme-poort en de Media Luna-brug. Om deze reden kwam de mogelijkheid aan het licht dat als een vijand die heuvel zou bezetten, hij of zij een groot strategisch voordeel zou hebben en dat de stad, omdat ze zichzelf niet kon verdedigen, in handen van de tegenstander zou vallen. 

Dat wil zeggen, de eerste beslissing om de motorkap te bouwen, het eerste deel van het kasteel dat werd gemaakt, werd genomen in het nastreven van de bescherming van de stad op het droge. Op dezelfde manier als de rest van de hervormingen die dit belangrijke fort onderging, zoals het verlies aan hoogte van de eerste ommuurde gebieden, samen met een lichte helling in een schuine hoek waardoor schoten naar boven konden worden afgeleid en stabiliteit aan de muur, een valse braga-achtige strategie om de aanvallers in verwarring te brengen, de losse bruggen en communicatiegalerijen, het netwerk van ondergrondse mijnen die zouden ontploffen als het fort zou worden ingenomen, enz. Op deze manier vormde San Felipe het grootste en meest imposante fort van Zuid-Amerika.

Aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw raakten de vestingwerken van de stad in puin omdat ze na een bepaalde periode hun militaire bruikbaarheid hadden verloren en verouderd waren. Daartoe behoorde ook het fort van San Felipe, vol onkruid en waarvan de bouwwerken al broos waren. In deze periode begon een verandering waarin we overgingen van koloniale naar republikeinse structuren, dus dit deel van de stad begon te verstedelijken en verschillende van de heroïsche muren die op een gegeven moment de stad beschermden, werden gesloopt.

In 1928 werd uiteindelijk besloten om het fort van San Felipe de Barajas te herstellen (bijna herbouwen). Dit fort wordt volledig gerepareerd en vervolgens opengesteld voor het publiek. Zo begint voor Castillo San Felipe een nieuwe fase waarin het zich niet langer zal moeten verdedigen tegen aanvallen van buitenlandse vijanden, maar tegen de lokale bevolking die verblind is door de stedelijke opmars en tegen de moderniteit.

In 1984 kende UNESCO de titel ‘Werelderfgoed’ toe aan het Castillo (fort) van San Felipe, waarbij de militaire bouwkundige architectuur werd geprezen en werd betoogd dat de verzameling van al zijn gebouwen de ‘meest complete van heel Zuid-Amerika’ is. “uitstekend” werk. Een paar jaar geleden hing deze titel echter aan een zijden draadje omdat dit fort werd aangevallen, niet door piraten of kapers, maar door woekeraars die hetzelfde doel hadden: zich de rijkdommen van Cartagena de Indias toe-eigenen en uitbuiten. Dit is het geval bij het gebouw Waterverf, dat vanaf de top perfect te zien is omdat het zich op één steenworp afstand van het fort San Felipe de Barajas bevindt en waarvan de bouwvergunning niet had mogen worden verleend, omdat deze constructie, zoals UNESCO waarschuwde, een impact heeft op de universele waarde van de stad. 

Momenteel is het San Felipe de Barajas Fort de belangrijkste toeristische trekpleister in de stad en wordt beheerd door de Cartagena de Indias Workshop School. Deze emblematische site is een must-see voor degenen die gefascineerd zijn door geschiedenis. Bezoek de tunnels, muren, canyons, prachtige uitzichten en vele andere details die ons doen nadenken over alles wat daar jaren geleden is gebeurd en de fundamentele rol van dit prachtige bouwwerk voor de stad, het land en de mensheid. Na een strategisch-defensieve plek te zijn geweest, werd het een ruïne en later, met veel restauratiewerk, teruggevonden en dient het als herinnering aan de grote veldslagen die er werden uitgevochten. 

Als onderdeel van de culturele en toeristische activiteiten die wij dagelijks organiseren voor onze Spaanse studenten, op de Spaanse school Nueva Lengua We bezoeken het Castillo San Felipe, in Cartagena. Dus als u een nieuw land wilt verkennen, terwijl u de cultuur en geschiedenis opsnuift en een nieuwe taal leert, dan is dit de plek voor u.

de spaanse school Nueva Lengua Het is gelegen in Bogotá, Cartagena, Medellín en Ibagué. Controleer de activiteiten en plannen toerist wat we voor je hebben in de stad, of schrijf ons op een van onze sociale netwerken (@nuevalengua) voor meer informatie over onze Cursussen Spaans en culturele onderdompeling in Colombia.