Dans is naast kunst ook een uiting die verhalen en tradities in zich draagt. In het Colombiaanse geval vinden we in elke regio verschillende artistieke uitingen die zijn beïnvloed door de verschillende gemeenschappen en culturen van de velen waaruit het land bestaat. In Colombia kan de verscheidenheid aan dansen worden ingedeeld naar de regio's waarin ons nationale grondgebied is verdeeld.

Colombia is verdeeld in 6 regio's, gekenmerkt door hun geografische verschillen en kenmerkende natuurlijke landschappen. Dit zijn het Caribisch gebied, de Stille Oceaan, de Andes, Orinoco, het Amazonegebied en ten slotte de insulaire regio's.
In de Pacific-regio kun je dansen vinden zoals: de abozao, de jota chocoana, de curralo, de bunde en de contradanza. Aan de Caribische kust ligt het bekende Mapalé, maar ook andere zoals Ullerengue, Cumbia, Porro en Vallenato. In de Andesregio zijn de geslachten bambuco, orbellino en guabina populair. Tegelijkertijd zijn er in de regio Orinoquía de populaire joropo en de galerón. En ten slotte vinden we in het Amazonegebied de dansen genaamd bëtsknaté en de offerdans.

Elk van deze dansen is een weergave van de culturele diversiteit die deel uitmaakt van Colombia. In het geval van Mapalé gaat de oorsprong terug tot de koloniale tijd: toen de Afrikaanse slaven naar de nieuwe wereld werden gebracht, ontstond er een vorm van strijd om hun tradities veilig te stellen door middel van de klanken van de drums; Er wordt op hun beurt gezegd dat veel Afrikanen, toen ze klaar waren met hun werk, naar de rivier gingen en naar de visserij keken; De bewegingen van de vis trokken hun aandacht, maar één in het bijzonder, genaamd Cathorops Mapale. Zijn manier om uit het water te komen werd de inspiratie voor het creëren van de passen van deze populaire dans. Op zijn beurt werd een andere trap gecreëerd uit de kleine beweging die de slaven hadden dankzij de boeien die aan hun benen waren vastgemaakt.

Aan de andere kant, als we het hebben over de dansen van de Andesregio, veranderen de dingen veel. Omdat ze zich in het centrale deel van het land bevonden, hadden deze dansen een grotere invloed van de Spaanse cultuur, hun kostuums en passen zijn veel zachter en de geluiden hebben een duidelijke mix van inheemse en zwarte culturen. Meestal zijn deze dansen een representatie van de verkering tussen de man en de vrouw, vergelijkbaar met de Europese dans 'El chotis'.

de spaanse school Nueva Lengua is gevestigd in vier steden in Colombia: Bogotá, Cartagena, Medellín en Ibagué, en in elk van deze steden worden wekelijkse danslessen georganiseerd voor onze Spaanse studenten, die de mogelijkheid hebben om hun taalonderwijs aan te vullen met culturele ervaringen zoals deze. De beoefende dansen variëren van de meest traditionele, zoals cumbia of bullerengue, tot de meest actuele ritmes, zoals salsa caleña of bachata.