Terhi is een 65-jarige student uit Finland die al enkele jaren Spaans studeert op een onconventionele manier: naar Latijns-Amerikaanse soapseries kijken. Zijn verhaal laat zien dat we een taal niet altijd geleidelijk in chronologische volgorde hoeven te leren, er zijn ook alternatieve manieren van leren die zorgen voor een extra kwaliteit in de communicatieve component van echte interacties.

Rond het jaar 2016 kocht Terhi een hometrainer voor thuis en, met de wens om thuis een routine samen te stellen om te oefenen, begon ze haar oefeningen te begeleiden met vooral Mexicaanse en Colombiaanse soapseries. In het begin keek hij naar soapseries met automatisch gegenereerde ondertitels in het Engels, die niet helemaal correct waren, maar waardoor hij in grote lijnen begreep wat hij zichzelf probeerde te vertellen. Uiteindelijk ging Terhi op zoek naar de herhaalde woorden, patronen en zinnen die ze dagelijks hoorde, waardoor ze de interacties op een natuurlijke manier begreep tijdens het kijken naar de soapseries.

Hij voelde echter een verlangen om het verhaal op zijn televisie te begrijpen en tegelijkertijd nieuwsgierig te zijn om het volledig te volgen, maar hij wilde geen traditionele cursussen volgen om de taal te leren. Daarom volgde hij een cursus aan een vakschool in Finland. Hij ging deze conversatiecursus in zonder Spaans te spreken. Deze werd toevallig aangestuurd door een Mexicaanse lerares, die haar aan het einde van de eerste klas vertelde dat ze niet in de juiste klas zat. Toch ging Terhi door met die cursus, zittend en luisterend naar andere mensen, gedurende ongeveer twee jaar waarin ze niet sprak, maar bijna alles begreep wat ze zeiden. Ondertussen keek hij thuis naar soapseries die hem hielpen zijn woordenschat uit te breiden en zijn luistervaardigheid verder te verbeteren. Daarna volgde hij een cursus waar hij zeer snel vorderingen maakte dankzij zijn vertrouwdheid met de taal en zijn gevorderde luistervaardigheid.

Tijdens het kijken naar soapseries begreep hij veel van de lichamelijke expressiviteit van de acteurs en actrices in die producties. Ook al verstond hij de woorden niet helemaal, hij begreep de context van een audiovisuele situatie die zeer expressief was, misschien omdat van de natuurlijke lichamelijkheid van Latino's. Toen hij eenmaal besefte dat zijn begrip was toegenomen, kon hij alleen maar doorgaan met studeren en meer oefenen: “Het geeft veel voldoening als je een volledige zin in het Spaans begrijpt, het geeft je motivatie, omdat je merkt dat je steeds meer begrijpt, ook al spreken ze soms heel snel. Het laat je zien dat je doelen en uitdagingen nodig hebt.” 

Het eerste land in Zuid-Amerika dat Terhi bezocht was Mexico, daar besefte ze dat ze niet bang was om mensen op straat aan te spreken, want hoewel haar Spaans niet perfect was, was wat ze had geleerd over de meest elementaire en dagelijkse sociale interacties wel erg behulpzaam. Deze natuurlijke interacties worden gebruikt bij het begroeten, bij het bestellen van iets in een winkel, bij het nemen van een bus en andere situaties: "Ik heb veel meer geleerd in soapseries dan culturele codes, het is iets dat ik in de klas niet had kunnen bereiken".

Zijn reis naar Colombia, die onlangs begin 2023 werkelijkheid werd, was een droom die hij had sinds hij voor het eerst de soap "I am Betty, the ugly one" (1999), "haar favoriete". Hij hield vooral van deze roman omdat hij zich kan identificeren met deze vrouw die een professional is, een goede carrière heeft, die erg goed is in haar werk, maar het is een productie die ook over romantiek gaat, over het menselijke verlangen om bemind te worden, hoewel boven alles spreekt van de basis van liefde, respect en bewondering. Dit met als pluspunt dat de ontwikkeling van de personages op de lange termijn zeer goed ontwikkeld is, aangezien ze tijdens het plot veranderen en dit trouw is aan de menselijke realiteit, toegevoegd aan de prestaties van zijn acteurs: "Het is verbazingwekkend, alsof ze niet acteerden, het leek zo echt."

Tijdens deze reis in 2023 kon Terhi persoonlijk de cultuur en sociale structuren waarderen die zo anders waren dan Finland, bijvoorbeeld de zeer uitgesproken sociale klassen, het leven van mensen met geld, in tegenstelling tot mensen die niet veel middelen hebben . . Hij kon ook verifiëren dat mensen meer open stonden om te praten en te helpen, een scène die hij al in soapseries had gezien van mensen die op straat om hulp vroegen en die hij tijdens zijn reizen nieuw leven inblies.

Op de vraag wat je vanuit het proces zou aanraden aan iemand die Spaans begint te leren, antwoordt Terhi: “Ik zou zeker iemand aanbevelen die net begint om iets interessants te vinden om naar te luisteren in het Spaans. Al 3 jaar luister ik naar iets in het Spaans, elke dag, terwijl ik kook, terwijl ik sport, nu op YouTube zijn er kanalen van alles waar je naar kunt luisteren terwijl je verschillende activiteiten doet", misschien als een manier om de eeuwig "Ik heb geen tijd" die normaal gesproken de besluiteloosheid beschermt om nieuwe uitdagingen aan te gaan en aan te gaan.

Wat nog belangrijker is, vind een anker tussen persoonlijke smaak en de taal die bedoeld is om te leren: documentaires, podcasts, muziek, boeken en nog veel meer bronnen zijn de perfecte brug voor de noodzakelijke interactie in de ontwikkeling van vaardigheden taalkunde.

Onze studente Terhi laat met haar indrukwekkende proces zien dat de grammatica en regels van een taal belangrijk zijn, maar de levende taal die wordt vertegenwoordigd door culturele codes, uitdrukkingen en dagelijkse interacties, biedt een groot voordeel bij echte communicatie in echte omgevingen.