Medellin, de tweede stad van het land in termen van bevolking en ontwikkeling, het is ook een plek waar ongelijkheid heerst. Tussen de wijk "Poblado", bijvoorbeeld zeer goed uitgerust voor buitenlanders en waar het leven duur is, en het centrum van Medellín "El Hueco" of “Gemeente 13” er zijn grote verschillen wat betreft de rijkdom van de inwoners en de toegang tot basisbehoeften zoals stromend water, onderwijs of openbaar vervoer.

De agglomeratie Medellín (de omliggende gemeenten buiten de stad niet meegerekend) heeft momenteel ongeveer 2,5 miljoen inwoners en bestaat uit 17 gemeenten.

Commune 13 is een van de meest getroffen door geweld, onzekerheid en het gewapende conflict.

Als een kleine historische herinnering, de huizen, als gevolg van de leegloop van het platteland, werden gebouwd op de zijkant van een berg aan de rand van de stad Medellín, en hadden geen elektriciteit, stromend water of openbare diensten, en werden als "invasief" beschouwd. door de regering.

Comuna 13 werd vervolgens snel overgenomen door guerrilla's en drugshandelaren vanwege de strategische, hoge ligging, moeilijk toegankelijk en dicht bij zowel de berg om in te schuilen als de snelweg die naar Turbo leidt voor wapen- en drugshandel. Daarom was er een klimaat van geweld en onveiligheid in de buurt met controle van de bevolking door criminele bendes.

Onder het mom van oorlog tegen de guerrilla's richtte de regering vervolgens 'zelfverdedigingsgroepen' op, ook bekend als paramilitairen, en organiseerde vanaf 2001 grootschalige militaire operaties, met weinig onderscheid tussen de burgerbevolking en de guerrillagroepen.

De meest representatieve en dodelijke hiervan was Operatie Orion, die plaatsvond tussen 16 en 17 oktober 2002, een enorme "reinigingsoperatie" georganiseerd door de regering en uitgevoerd in samenwerking met paramilitaire groepen, waarbij 14 doden, 40 gewonden en meer dan 300 vermist.

Na deze operatie bleven en zijn de paramilitaire groepen aanwezig in bepaalde gebieden, georganiseerd als een maffia-beschermingssysteem. In feite moeten de inwoners elke week een belasting betalen om "hun veiligheid te garanderen".

Maar vanaf 2005 kwam er eindelijk een sociaal project voor de rehabilitatie van de gemeente aan het licht met de aanmoediging van artistieke creatie, beurzen voor studenten en de wens om de ruimte te ontwikkelen om een ​​nieuwe visie op de wijk te bieden, met in het bijzonder de kabelbaan , die het stadscentrum efficiënter met Comuna 13 verbindt, en roltrappen, waardoor de bewoners van deze wijk zich veel gemakkelijker kunnen verplaatsen. In dit kader is ook het toerisme opgekomen, met rondleidingen georganiseerd door mensen uit de buurt.

Het is in deze geest dat Comuna 13 momenteel de thuisbasis is van voornamelijk kunstenaars uit de stedelijke cultuur, rappers en graffitikunstenaars, die de ruimte en sfeer van de buurt helpen transformeren.

Casa Kolacho, bijvoorbeeld, is een bedrijf opgericht door jonge mensen die moe besloten om het verhaal van hun buurt te vertellen met een extra dimensie aan het loutere aspect van moord en drugs en rap, graffiti en breakdance te promoten.

Deze plek is al twee decennia een ontmoetingsplaats voor kunstenaars die jongeren een alternatief bieden voor de misdaad, met kunst als hun enige wapen.

Als je door deze buurt loopt, is het moeilijk voor te stellen van het geweld dat de bevolking twintig jaar geleden teisterde. We voelen vooral een verlangen om te leven en een positieve energie over te brengen door het verleden van de wijk met alle mogelijke middelen te sublimeren; dansen, zingen, muziek, tekenen. Comuna 13 is een goed voorbeeld van wat positief kan zijn in lijden, en het zorgt ervoor dat je deze houding in je persoonlijke leven wilt proberen.

Dit artikel is oorspronkelijk geschreven in Frans.

Door Claire Allievi uit Frankrijk