Bogota'da Latin Amerika'nın en büyük pazar merkezlerinden birine sahibiz, adı Paloquemao. Şehrin popüler ve merkezi bir bölgesinde yer alan, tüm Bogotanlılar tarafından yemek pişirme ile ilgili her şeyin elde edildiği yer olarak bilinen bir şehir noktasıdır: meyveler, sebzeler, etler, baharatlar ve inanılmaz miktarda çiçek ve bitki. , ulusal ile. çeşit ve ayrıca ihracat için.

Şehrimizde, güney ve kuzeydeki her mahallede, günlük yemeklerimizin malzemelerini satın alabileceğimiz küçük dükkanların olması yaygındır; Bogotanos'un her gördüğümüze "komşu" deme çılgınlığı kadar mahalle cemaatinin inşasına dolaylı olarak katkıda bulunan tüm o küçük mahalle mağazaları, tedarik merkezini Paloquemao'da buluyor.

ile ziyaret ettik Bogotalı öğrencilerimiz Kolombiya'daki çiçeklerin çeşitliliğini görmek ve ülkemizin tipik ve eşsiz birçok meyvesini tatmak için bu gastronomik kalp. Tolima başta olmak üzere ülkenin 16 farklı bölgesinde yetişen şekerli mangoyu ilk olarak denedik. Tüm öğrencilerimizin sevdiği ama yedikten sonra ellerimizi yıkamak zorunda kaldığımız minik ve çok tatlı bir mango. Avustralya'dan John ve eve götürmek için 2 sterlin alan Kanada'dan Warren'ın favorisiydi.

Kolombiya, And Dağları'nda yetişen ve içindeki tohumları bulmak için kırılması gerektiğinden yumurta kabuğuna benzeyen bir kabuğa sahip tatlı çarkıfelek meyvesi olarak bilinen 'granadilla'nın dünyanın önde gelen üreticisidir. tatlı meyvelerle kaplı tohumlar. Öğrencilerimiz ile onu yemenin yeni bir yolunu "keşfettik"; Amerika Birleşik Devletleri'nden Claudia ve Avusturya'dan Marlies'in favorisiydi.

Daha sonra başta Peru, Kolombiya ve Ekvador olmak üzere tüm Güney Amerika'da en çok üretilen meyvelerden biri olan 'uchuvas'tan bir kutu satın aldık. İngiltere'den Sam, bu meyveyi mini domates olarak sınıflandırdı: çok tatlı portakal. En sevdiği şeydi, tıpkı Noam'ın İsrail'den olduğu gibi, özellikle meyveyi toplanmadan önce kaplayan ve yenildiğinde ona pürüzsüz bir doku veren tuhaf çiçek nedeniyle.

Kolombiya ormanlarında yaklaşık 30 metre yüksekliğindeki ağaçlarda yetişen, maksimum çapı iki santimetre olan bir meyve olan 'mamoncillo'yu da denedik. Sert yeşil kabuğun içinde nötr renkli bir meyvedir; Açıldığında öğrencilerin çoğu 'liçi' diyor, çünkü görsel olarak çok tanıdık ama tadı tamamen farklı: Kanada'dan Annie ve Çin'den Gan, "bir şarap gibi, kuru ve ıslak" dedi. Kolombiya'da Çin mamoncillo olarak bildiğimiz bir Asya meyvesi olan 'rambután'a inanılmaz derecede benzer.

Son olarak, normal bir mangoya çok benzeyen ancak içinde havuç rengine benzer parlak turuncu bir renk olan 'zapote' meyvesini denedik. Neon portakalını gizleyen çok koyu yeşil bir kabuğa ek olarak, onu eşsiz bir meyve yapan tatlı ve acı arasında çok güçlü bir tada sahiptir; plazadan esnaf arkadaşımız Yency, paylaşmak için farklı dilimler halinde kesti. Benim için Kolombiya'daki en tartışmalı meyve çünkü sadece iki seçeneğiniz var: ya onu seviyorsunuz ya da ondan nefret ediyorsunuz. Öğrencilerimiz ilk seçeneği seçti!

Gulupa, pitaya, anón, lulo, böğürtlen ve hatta kaktüs meyvesi incir gibi daha birçok meyveyi denemeye devam ederken öğrencilerimiz isimlerini yazdılar, meşhur sorularımızı çalıştılar: Ne kadar? bu maliyet? Ve buna ne denir? Meyveleri kendi ülkelerinde buldukları meyvelerle karşılaştırdılar ve genellikle Kolombiya'da bir alışveriş yaptıktan sonra istediğimiz küçük bir ekstra hediye olan "ñapa"yı istemeyi öğrendiler.

Son olarak kimisi kahve kimisi saf kakaodan ya da alternatif bir içecek önerisi sunan kakaolu bir ürün olan chucula'yı Boyacá'daki güzel bölgemizden farklı tohumlar ve doğal ürünlerle karıştırarak içerek günümüzü tamamladık. Kolombiya evlerinde sevdiğimiz tamamen Kolombiya ürünü.

O zaman, okula dönüş yolunda, bir kültürü "damaktan" öğrenmenin önemli yanının, bedeninizi bir topluluğun kolektif kültürünü oluşturan duyumlarla ve aynı zamanda satın alma deneyimiyle beslemeniz olduğu sonucuna varıyoruz. ve günlük etkileşimlerine katılmak, yoğun bir ortamda İspanyolca öğrenmek için çok önemlidir. Sizi çeşitlilik içeren Kolombiya'mıza davet ediyoruz!