W Bogocie mamy jedno z największych centrów targowych w Ameryce Łacińskiej, nazywa się Paloquemao. Położony w popularnym i centralnym sektorze miasta, jest to miejski punkt znany wszystkim Bogotanom jako miejsce, w którym uzyskuje się wszystko, co związane z gotowaniem: owoce, warzywa, mięso, przyprawy i niesamowitą ilość kwiatów i roślin. , z narodowymi różnorodność, a także na eksport.

W naszym mieście często są małe sklepy w każdej dzielnicy, południowej i północnej, gdzie możemy kupić składniki do naszych codziennych posiłków; Wszystkie te małe sklepiki osiedlowe, które pośrednio przyczyniają się do budowy społeczności sąsiedzkiej, a także mania Bogotanów nazywania każdej napotkanej osoby „sąsiadem”, znajdują swoje centrum zaopatrzenia w Paloquemao.

Odwiedziliśmy z nasi uczniowie z Bogoty tego gastronomicznego serca, aby zobaczyć różnorodność kwiatów w Kolumbii i spróbować wielu typowych i unikalnych owoców naszego kraju. Najpierw spróbowaliśmy cukrowego mango, uprawianego w 16 różnych regionach kraju, zwłaszcza w Tolimie. To malutkie i bardzo słodkie mango, które wszyscy nasi uczniowie uwielbiają, ale zawsze zmusza nas to do umycia rąk po zjedzeniu. To był ulubieniec Johna z Australii i Warrena z Kanady, którzy kupili 2 funty do domu.

Kolumbia jest wiodącym na świecie producentem „granadilli”, uprawianej w Andach, znanej jako słodka marakuja, której skorupka wygląda jak skórka jajka, ponieważ trzeba ją rozbić, aby znaleźć w środku nasiona. nasiona pokryte słodkimi owocami. Wraz z naszymi uczniami „odkryliśmy” nowy sposób jedzenia, używając skorupy jako łyżki, aby móc się nią dzielić; był ulubieńcem Claudii ze Stanów Zjednoczonych i Marlies z Austrii.

Następnie kupiliśmy pudełko „uchuvas”, jednego z najczęściej produkowanych owoców w całej Ameryce Południowej, głównie w Peru, Kolumbii i Ekwadorze. Sam z Anglii sklasyfikował ten owoc jako mini-pomidor: bardzo słodka pomarańcza. Był to jego ulubiony, podobnie jak Noama, z Izraela, zwłaszcza ze względu na ciekawy kwiat, który pokrywa owoc przed zerwaniem i nadaje mu gładką teksturę po zjedzeniu.

Spróbowaliśmy także „mamoncillo”, owocu o maksymalnej średnicy dwóch centymetrów, który rośnie na drzewach o wysokości około 30 metrów w kolumbijskiej dżungli. Jest to owoc o neutralnym kolorze wewnątrz twardej zielonej skorupy; po otwarciu większość uczniów mówi, że to „lychee”, ponieważ wizualnie jest bardzo znajome, ale smak jest zupełnie inny: „jak wino, wytrawne i mokre”, powiedzieli Annie z Kanady i Gan z Chin, którzy znaleźli niesamowicie podobny do rambutanu, azjatyckiego owocu znanego w Kolumbii jako chiński mamoncillo.

Na koniec spróbowaliśmy „zapote”, owocu bardzo podobnego do normalnego mango, ale z jasnopomarańczowym kolorem w środku, podobnym do koloru marchwi. Ma bardzo mocny smak, pomiędzy słodkim a gorzkim, co czyni go wyjątkowym owocem, a ponadto ma bardzo ciemnozieloną skórkę, która ukrywa neonową pomarańczę; nasz przyjaciel sklepikarza z placu, Yency, pokroił go na różne plasterki do podzielenia się. Dla mnie najbardziej kontrowersyjny owoc w Kolumbii, bo masz tylko dwie opcje: albo go kochasz, albo nienawidzisz. Nasi uczniowie wybrali pierwszą opcję!

Kiedy nadal próbujemy wielu innych owoców, takich jak gulupa, pitaja, anón, lulo, jeżyna, a nawet figa, owoc kaktusa, nasi uczniowie zapisywali swoje imiona, ćwiczyli nasze słynne pytania: ile kosztuje ten koszt? A jak to się nazywa? Porównywali owoce z tymi, które znajdują w swoich krajach i nauczyli się prosić o „ñapa”, mały dodatkowy prezent, o który zwykle prosimy w Kolumbii po dokonaniu zakupu.

W końcu zakończyliśmy dzień, jedni pili kawę, inni czekoladę zrobioną z czystego kakao lub z chuculi, produktu z kakao, który stanowi alternatywną propozycję napoju, mieszając go z różnymi nasionami i naturalnymi produktami z naszego pięknego regionu w Boyacá, całkowicie kolumbijski produkt, który uwielbiamy w kolumbijskich domach.

W drodze powrotnej do szkoły dochodzimy więc do wniosku, że ważne w poznawaniu kultury „z podniebienia” jest to, że karmi się organizm doznaniami budującymi zbiorową kulturę społeczności, a także doświadczeniem kupowania miejscowi i uczestnictwo w ich codziennych interakcjach jest bardzo ważne, aby uczyć się hiszpańskiego w przestrzeni zanurzenia. Zapraszamy do naszej różnorodnej Kolumbii!