Salı günleri zaman zaman öğrenciler Nueva Lengua Bogotá'nın çok fakir bir bölgesi olan Ramírez mahallesinin çocuklarına yemek servisine yardımcı oluyorlar. Ne yazık ki, burada çalışmaya daha çarşamba günü başladım, bu yüzden geçen sefer gidemedim. Bu yüzden Bogota'dan ayrılmadan önce en az bir kez katılabildiğim için mutluydum.

Şehir merkezinde yaşadığım ve Chapinero semtinde okuduğum için Cerros de Bogotá'daki evler benim için tamamen farklı bir dünya. Ve bu sadece ben değilim; Bogota sakinleri bu mahalleleri gizem ve yoksullukla örtülü bir tür kıta olarak tanımlama eğilimindedir. Yani mahalleye yapılan gezi bile tam olarak neyle ilgili olduğunu yakından görmek için bir fırsattı. Tepenin etrafındaki her virajda sokaklar daha da kirleniyor ve evler daha çok terk ediliyordu. Ve yağmur yeni başladığında, her şey daha üzücü görünüyordu.

Kafeteryaya geldiğimizde hemen yemek servisine yardım etmeye, şeker dağıtmaya ve temizlik yapmaya başladık. Gerçek şu ki, başlangıçta hepimiz sessiz ve utangaçtık. Ama yavaş yavaş çocuklarla sohbet etmeye, şakalaşmaya başladık. Sonunda, İspanyolca'da da iyi bir sınav olduğu ortaya çıktı, çünkü çocuklar kelimeleri yutuyor ve yetişkinlerden çok daha hızlı konuşuyor.

Genel olarak, Bogota'nın turistlerin düşünmediği bir yanını görmek harika bir deneyimdi. Belli ki bölge nispeten köhne ve fakirdi, ama bu kadar yakın bir yer görmek büyüleyiciydi) merkezden 20 dakika yürüme mesafesinde (ama çok farklı. Hala insanların burada nasıl yaşadığını anladığımı söyleyemem, en azından anlayabilirim) Mistik ve önemsiz bir kıta olan Cerros de Bogotá'yı zaten görmediğimi söyle.)

-Hava durumu

Bu makale orijinal olarak yazılmıştır İbranice