“Diller özgürce dağılır, karışır ve karışır, küresel bir dilin kaçınılmaz kaderine doğru ateş ederler” – Gabriel García Márquez 

Okulda Nueva LenguaHepsi Kolombiya'da olmak üzere Medellín, Cartagena, Ibagué ve Bogota'daki ofislerimizle, Kolombiya kültürünün zenginliğini vurgulamaya ve çeşitli şehirlerde turizmi teşvik etmeye derin bir ilgi duyuyoruz. Aynı anlamda İspanyolca dili de bu bağlantıyı kolaylaştıran araç görevi görüyor. Aşağıda bu dilin geçmişine ve kullanımından doğabilecek resmi olmayan ifadelere ilişkin kısa bir inceleme sunuyoruz. 

Her şey böyle başlıyor 

Dilimizin ikinci yüzyılda Romanizasyondan bu yana yaşadığı önemli dönüşümlere tanık oluyoruz. O zamanlar diller sadece çeşit olmaya başladı ve Portekizce, Galiçyaca, Katalanca, Fransızca, İtalyanca, Romence ve tabii ki İspanyolca gibi romantik veya neo-Latin dillerinin ortaya çıkmasına neden oldu. 

Şu anda yaklaşık 400 milyon insanla en çok konuşulan ikinci dil olan İspanyolca'nın kökeni, Roma İmparatorluğu'nun ağırlıklı olduğu Latince'ye dayanmaktadır. Bu imparatorluğun çöküşünden sonra İspanyolcanın kullanımında dilbilgisi, fonetik, morfoloji, sözdizimi, konfigürasyon, kullanım ve sosyal tanınma açısından önemli değişiklikler yaşandı. Avrupa ve Latin Amerika'da genişleyen, pekişen ve normalleşen İspanyolcanın uygun kullanımının seçilmesinde ve düzenlenmesinde dilsel normlar çok önemli bir rol oynamıştır. 

Dili doğru şekilde yönlendirin: normlar ve kullanım 

Dili kontrol etme kaygısı, İspanyolcanın “uygun” kullanımını gösteren kılavuzların, kılavuzların ve kitapların oluşturulmasına yol açmıştır. Çoğunlukla bu kuralların tek doğru kurallar olduğuna inanma eğilimindeyiz ve kültürsüz görünmemek için bunları öğreniyoruz. Kraliyet İspanyol Akademisi (RAE), İspanyol Dili Akademileri Birliği (ASALE), Kuzey Amerika İspanyol Dili Akademisi (ANLE) gibi kuruluşlar, İspanyolcanın daha uygun kullanımını teşvik etmek için en yaygın hataları derledi. 

Bununla birlikte, bazı öneriler saçma olabileceğinden veya İspanyolca dilini bildiklerine inananlar tarafından yetersiz kabul edilebileceğinden, bu kurallar tartışmalara yol açmaktadır.

“H” ve “V” harfinin ortadan kaldırılması ya da bazı aksanların ortadan kaldırılması gibi öneriler tartışmalara yol açtı. Bu değişikliklerin ötesinde amaç, dili basitleştirerek onu her zaman gayri resmi olarak kullananlara yer açmaktır. Her ne kadar dilsel değişiklikler art zamanlı olsa ve dil zamanla gelişse de bunların çoğu konuşmacıların ortak hatalarından kaynaklanmaktadır. 

Örnek olarak daha önce hoş karşılanmayan ancak şimdi RAE tarafından kabul edilen "amigovio", "spanglish" ve "güisqui" gibi kelimeleri ele alalım. Buna rağmen orijinal etimolojiden sapan değişiklikleri paylaşmayan, orijinal kelimeden çok uzaklaşanlar da var. 

Diğer konuşmacılar: varlığını sürdüren bir dil 

Herkes “haiga” veya “haya”, “vardı” veya “vardı”, “iendo” veya “gidiyor” deme endişesini paylaşmıyor. Tercihen, ister bölgesel ister yerel olsun, menşe yerlerine bağlı diyatopik dil çeşitlerini sürdüren konuşmacı grupları vardır. 

Her ne kadar bize kendimizi nasıl ifade edeceğimiz ve standart, günlük ve kültürlü gibi belirli kalıpları ne zaman kullanacağımız söylense de, konuşmacının kendisine ait olmayan bir kelime dağarcığını empoze etme hakkına kim sahiptir? Neden iletişimsel yeterliliği “doğru” hale getirmeye çabalamalısınız? Bu baskı ifade özgürlüğünü kısıtlayabilir, kültürel kimliğin ve kişiliğin kaybolmasına yol açabilir. 

Özellikle kırsal kesimden gelen, okuma yazma bilmeyen veya okuma yazma bilmeyen konuşmacıların kararlarına saygı duymak çok önemlidir. İspanyolcaya hakim olmamak cehalet anlamına gelmez. Diğer ifade biçimleri yalnızca bir bağlam için değil, tüm toplumsal alanlar için geçerli ve doğrudur. Eğer dilin bağımsız kullanımını yargılasaydık ya da buna izin vermeseydik nasıl bir toplum olurduk? 

Kontrol edin uçaklar Sizin için sahip olduklarımız hakkında daha fazla bilgi almak için bize sosyal ağlarımızdan (@nuevalengua) herhangi birinden yazın. Kolombiya'da İspanyolca kursları ve kültürel deneyim.