geldiğimden beri Medellínhayatım arasında dikkate değer farklılıklar bulabildim. Paris ve yeni hayatım burada.

Bu iki hayatın tamamen zıt olmasa da tamamen farklı olduğunu söyleyeceğim! Temel olarak, birbirleriyle hiçbir ilgisi yoktur. Ve zaman zaman biraz şaşırtıcı olsa da, sonuçta o kadar da kötü değil.

İlk korku: Medellin sakinleri süper misafirperver, çok kibar ve sıcak. Bu sadece başka bir gezegene inmiş gibi hissetmenizi sağlar. Hayatta olup olmadığımızı ve rüya görmediğimizi merak ederiz. Sokakta yanından geçenler selam veriyor, "Merhaba dostum nasılsın?" diye soruyorlar. ". Paris'te….
Görmesi kolay, sadece yol tarifi için bir Kolombiyalıya sormanız gerekiyor, onu bulmanıza yardımcı olmak için elinden geleni yapacak ve sorunu çözene kadar gitmenize izin vermeyecek. Bilmiyorsa komşusuna sorar, o da komşusuna sorar. Yolunuzu bulmanıza yardımcı olacak bütün bir mahalle sohbeti! Bunun biraz garip olduğunu itiraf etmeliyim, ama sonunda çok takdir edilebilir. Sevgili ve hassas şehrim Paris ile karşılaştırmaya cesaret etseydim… hayır, aslında cesaret edemezdim.

İkinci şok: hava. Çünkü Medellin'in sonsuz baharın şehri olduğu ve bir efsane olmadığı biliniyor. Sıcaklıklar yıl boyunca 22 ile 29 derece arasında değişiyor! Kalın parkalara, kuştüyü ceketlere, atkılara ve şapkalara elveda, eteklere, tişörtlere ve çıplak ayaklara merhaba deyin! Bu şehirde yürümek ve Paris'in yılın belirli zamanlarında yaşayabileceği kutup soğuğu hiç hissetmemek gerçek bir zevk. Hatta daha fazlasını söyleyebilirim, benim için yeniden doğuş!

Öte yandan, dikkatli olun, çünkü Medellín Paris'in soğuğu hiç hissetmeme olasılığını sunuyorsa, Ekim ve Aralık ayları arasındaki yağmur mevsimi ile şiddetli olabilir. Sadece yağmur değil, sizi tepeden tırnağa sırılsıklam eden ve yağmurluğunuzu unuttuğunuza pişman eden gerçek su akıntıları. Medellín'de insanı zıplatan, her patlamada kalp krizi geçirmek üzere olan elektrik fırtınalarından bahsetmiyorum bile. Ancak tüm bu yağmurun avantajı, etkileyici bitki örtüsü ile şehri çok yeşil yapmasıdır.

Elbette her köşede palmiyeler, bambular, çiçekler var! Faunasına gelince, yol boyunca güzel sinek kuşlarına veya sincaplara rastlamak kolaydır. Bu, Paris'in gri güvercinlerinden biraz farklıdır. Burada en azından güvercinler renkli.

Benim de dikkatimi çeken yemek oldu. İyi Fransız bagetleri ve evde yemeye alıştığımız peynirler yok. Bu yüzden, iyi bir peynirle iyi bir kırmızı şarap denemek olan küçük düşkünlüğüme bir son vermek zorunda kaldım. Bu nedenle, çantanızda bir şeyler stoklamanızı ve getirmenizi tavsiye ederim! (kendime uyguladığım tavsiye). Ayrıca, garip bir şey ve çok garip diyorum, Kolombiyalıların peynirlerini sıcak çikolataya batırarak yemeleri…. Evet, evet, sıcak çikolata dedim.

Garip bir şey daha, masanın üzerinde su yok. Sadece meyve suları bulacaksınız ve asla bir şişe su bulacaksınız. Bir gün bir Kolombiyalıya neden masada hiç su olmadığını sormaya cüret ettim. İkincisi, suyun içilebilir olmadığını ve sadece bitkileri sulamak için kullandığımızı söyledi… Bu konuşmanın sonunda geniş bir boşluk.

Bunun dışında yerel yemekler iyidir, ancak iyi Fransız yemeklerini asla yenemez. Bir Fransız olarak hala ülkemizin avantajlarını vurgulamam gerekiyor.

Son olarak, Kolombiyalıların büyük parti insanları olduğunu belirtmek isterim. Pazartesi, Salı veya Cumartesi olsun, parti yapacak gün yok, aynı! Ve arkadaşlarla bira içmeye çıkmak için her zaman iyi bir sebep vardır. Bu Paris'i çok fazla değiştirmiyor, benim için hala bir parti şehri, işten sonra parti yapmayı ve bir şeyler içmeyi de seviyorum. Bununla birlikte, değişen, kulübe girmek için boş yere çabalayan fedailerin baş ağrıları, burada bulamadığım bir şey (Tanrıya şükür!!!). Medellin'e t-shirt, tenis ayakkabısı ve yırtık kot pantolon ile gidebilirsiniz merak etmeyin yine de gireceksiniz! Sonuç olarak, durumu iyi özetlediğini düşündüğüm şu alıntıyla yazımı bitiriyorum:

"Bir ülkeyi sevmek için onu yemeli, içmeli ve şarkısını dinlemelisin"...

Bu makale orijinal olarak yazılmıştır Fransız