Kolombiyalı yazar hakkında çok şey biliniyor Gabriel García Márquez (1927-2014) ve en popüler romanı Yüz Yıllar Yalnızlık (1982) dünya çapında. Ayrıca, Sihirli Gerçekçilik olarak bilinen yeni bir edebi üslubun patentini aldığı ve birçok insanın bu tropikal ülkede egzotizm fikriyle bağdaştırdığı yerliler ve yabancılar tarafından iyi bilinmektedir. Şimdi, bu fikir gerçeklikten tamamen uzak olmasa da, yazarın bu anlatı tarzını şekillendirmedeki ilhamının bir kısmının anavatanının geleneklerine, manzaralarına ve hikayelerine dayanması sağlanabilir: Aracataca ve Cartagena ve Barranquilla, bir muhabir ve yazar olarak büyüdüğünü ve eğitildiğini gören şehirler.

Gabriel García Márquez, yedi erkek ve dört kadından ilkidir, kendi kendini yetiştirmiş bir homeopat olarak Barranquilla'ya yerleşmek için işini bırakmış, piç oğlu ve telgrafçı Gabriel Eligio García Martínez'in (1901-1984) oğludur. ve Luisa Santiaga Márquez Iguarán (1905-2002). Çocukluğunun anneannesi büyükanne ve büyükbabası Nicolás Ricardo Márquez Mejía (1864-1937) ve Tranquilina Iguarán Cotes ( 1863-1947). Dedesi olarak adlandırılan Papalelo, bir gün eline devasa resimli bir kitap verdi ve sayfalarında tüm evren ortaya çıktı: bir sözlük. Büyükanne, şifacı ve şekerci Mina ise ona bütün bir kadın maiyetini miras bıraktı. Küçük Gabriel, evde oturan birinin teyzeleri, kız kardeşleri, Hintli refakatçileri ve kızları arasında, onu duşta sabunlarken şifreli dillerde kadın sırlarını keşfetti.

Bugün ülkeyi ziyaret eden yabancıların çoğu, Bogota gibi çok soğuk, gri ve yağmurlu bir şehir karşısında şaşırdıklarını itiraf etseler de, ülkenin gelenekleri, iklimi ve sakinleri tarafından çok rahat ve çekici hissettiklerini iddia ediyorlar. Kalın tropik orman, renkli manzaralar, egzotik hayvanlar ve sürekli kavurucu güneş fikri çimento, trafik ve kirlilik arasında seyreltilmiş gibi görünüyor. Sonunda keşfettikleri şey bir zıtlıklar ülkesi, insanları ve gelenekleri kadar çeşitli bir manzara, her şeyin olabileceği bir büyülü gerçekçilik ülkesi olsa da, çünkü bazen kurgusal bir hikayeden çıkmış gibi görünüyor. Belki de bazılarının Kolombiya'ya vardıklarında algıladıkları his, Kristof Kolomb komutasındaki bu toprakları keşfeden ve Amazon, deniz kızları ve fantastik canavarlarla ilgili hikayeleri günlüklerine kaydeden ilk İspanyol fatihlerinkiyle aynıdır. .

García Márquez'in birçok öyküsünde sunduğu büyülü gerçekçilik diyarının, belki de ikonik olarak temsil edilmiş olması şaşırtıcı değildir. Macondo, bu ülkeyi ziyaret eden ve yaşayan birçok insanın gerçeğiyle örtüşüyor. Bilinen bir söz vardır: Gerçeklik kurgudan daha tuhaftır ve bu, Kolombiya hakkındaki düşüncemiz için mükemmel bir şekilde geçerlidir. Örneğin, yazar tarafından hazırlanan bir kronikler ve raporlar derlemesinde, Marquesita de la Sierpe olarak bilinen ve görünüşe göre romanlarından birine ilham veren bir Marquesita'nın hikayesini anlatıyor: Aşk ve Diğer Şeytanlar (1994). Bu, uzun zaman önce bölgede yaşamış, birçok mucizesi ve büyük serveti ile tanınan efsanevi bir İspanyol toprak sahibidir. Yazar bunu şöyle anlatıyor:

Marquesita La Sierpe'de ona hizmet edenler için bir tür harika anneydi. Şimdi La Ciénaga de la Sierpe olarak bilinen bölgenin merkezinde büyük ve görkemli bir evi vardı […] aynı anda birkaç yerde olabilirdi, su üzerinde yürüyebilirdi […] Yapamadığı tek şey ölüleri diriltmekti . ölü, çünkü ölünün ruhu ona ait değildi. La Sierpe'de "La Marquesita'nın şeytanla bir anlaşması vardı" diye açıklıyorlar. (García Márquez, 1982, s. 14)

her yerde Marquesita büyülü. O sadece büyük bir servetin sahibi değil, aynı zamanda bazı seçilmiş insanlardan yılanlar tarafından ısırılanları iyileştirmek veya solucanlar tarafından eziyet edilen sığırları iyileştirmek gibi bazı doğaüstü güçlerini de miras aldı.

Böylece ve García Márquez bunu asla böyle düşünmese de, etrafında inanılmaz hikayeler, renkli manzaralar ve diğerleriyle dolu gerçekliğin büyülü gerçekçilik fikrini oluşturduğu bütün bir efsane, bir hareket, eksiksiz bir evren şekillendi. Bu farklı ülkede, Kolombiya'nın ne olduğunu keşfetmek isteyen, ancak yağmuru ilk kez keşfeden küçük bir çocuğun gözleriyle keşfetmek isteyen herkese yer var. Ne olmuş yani: Büyülü gerçekçilik diyarına hoş geldiniz!

Yazan: Diana Marcela Loaiza

Kaynakça: Garcia, G. (1982). Günlükler ve raporlar. Medellin: Kara Koyun.